پاسخ های مورفولوژیکی و رویشی نونهال های بلوط ایرانی به سطوح مختلف نور در سال اول کاشت در نهالستان

عدم تجدید حیات طبیعی گونه بلوط ایرانی به‌شکل دانه‌زاد، که بیشترین دامنه پراکنش را در رویشگاه‌های زاگرس به خود اختصاص داده است، منجر به جنگل‌کاری توسط بذر یا نهال این گونه به منظور ارتقاء کمی و کیفی این رویشگاه‌ها شده است. به‌رغم اهمیت زیاد شناخت بردباری به سایه این گونه در تولید نهال و جنگل‌کاری، هنوز مطالعه جامعی در این خصوص انجام نشده است. این مطالعه درصدد تعیین پاسخ‌های مورفولوژیکی و رویشی گونه بلوط ایرانی به سطوح مختلف نور در اولین سال رویشی در نهالستان می‌باشد. بدین منظور در این تحقیق از طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با عامل نور در چهار سطح 20 درصد، 40 درصد، 60 درصد و 100 درصد (نور کامل) استفاده شد. تعداد بیست نهال از هر تیمار در دو زمان 100 روز پس از جوانه‌زنی و 90 روز پس از اولین نمونه‌برداری به شکل کاملاً تصادفی انتخاب شده و مؤلفه‌های رویشی در آنها اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش میزان سایه (20درصد نور کامل) رویش ارتفاعی، ضریب کشیدگی، نسبت زی‌توده اندامهای هوایی به زی‌توده ریشه و میانگین سطح برگ افزایش می‌یابد و مقادیر اندازه قطر یقه، مقدار زی‌توده ریشه، نرخ جذب خالص و نرخ رشد نسبی کاهش می‌یابد. با در نظر گرفتن اینکه هر چه نرخ رویش نسبی بالاتر باشد میزان زنده‌مانی بیشتر خواهد بود، بلوط ایرانی را می توان یک گونه نورپسند محسوب کرد که در نهالستانها با توجه به عدم محدودیت رطوبتی، در نور 100 درصد بهترین کارآیی را نشان می‌دهد.